Niezbędnik Pacjenta

Konsultacja – jest pierwszą formą kontaktu pacjenta ze specjalistą. Jej celem jest zidentyfikowanie problemu i poszukanie najbardziej odpowiedniej formy pomocy dla jego rozwiązania. Prowadzący konsultację informuje, czy psychoterapia może być skutecznym rodzajem leczenia w zgłaszanej trudności, może okazać się, że korzystniejszy będzie kontakt z innym specjalistą, np. psychiatrą, czy lekarzem innej specjalności. Na konsultacji ustala się częstotliwość spotkań, formę płatności, formę odwoływania sesji, długość trwania terapii. Po zakończeniu etapu konsultacji, za zgodą osoby zainteresowanej rozpoczyna się psychoterapia. Psychoterapię poprzedzają najczęściej trzy konsultacje.

Psychoterapia to leczenie poprzez rozmowę, przy zachowaniu pewnych reguł. Odróżnia się od rozmów, jakie prowadzimy z przyjaciółmi czy z osobami bliskimi, między innymi tym, że terapeuta nie ocenia, nie udziela rad i nie daje gotowych rozwiązań. Terapia na podłożu psychodynamicznym polega na doprowadzeniu treści psychicznych (np.: trudnych przeżyć, które zostały zapomniane) do świadomości, ich analizie i przepracowaniu. Wynikiem tych zabiegów jest wgląd. W praktyce oznacza to, że osoba zmagająca się z problemami natury psychicznej nabiera świadomości co do ich znaczenia i genezy. Konsekwencją wglądu jest zmiana w sposobie odczuwania i funkcjonowania pacjenta.
Istotą terapii prowadzonej w nurcie psychodynamicznym jest dążenie do świadomego przeżywania siebie i otoczenia. Każda terapia jest formą psychoedukacji, polegającą na odkrywaniu słabych i mocnych stron osobowości. W efekcie pacjent osiąga większą dojrzałość i niezależność oraz staje się bardziej odporny na stres. Innym efektem terapii jest wyciszenie wewnętrzne i zdolność do autorefleksji, która zwykle pozostaje na całe życie. Po odbyciu udanej psychoterapii pacjent postrzega siebie i świat zewnętrzny w inny – dojrzalszy i bogatszy – sposób.

Psychoterapia realizowana jest w toku regularnych spotkań, raz lub dwa razy w tygodniu. Jedna sesja trwa 50 min, jest to czas dla pacjenta i to on decyduje, o czym chce rozmawiać. Mogą to być wspomnienia, sny, uczucia, aktualne wydarzenia. Psychoterapię poprzedzają konsultacje (najczęściej trzy), podczas których terapeuta i pacjent decydują o dalszej współpracy.

Czas trwania psychoterapii jest różny i zależy od głębokości problemów pacjenta, jego motywacji do dokonania zmiany oraz indywidualnych możliwości. Może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Głęboka zmiana wewnętrzna zawsze wymaga czasu i pracy. Psychika człowieka kształtuje się przez wiele lat, dlatego leczenie, przynoszące realne zmiany, też wymaga czasu.

Można się spodziewać, że terapeuta odpowie na pytania związane z tym jak działa psychoterapia, na czym polega, ile może trwać. Zapewne odpowie na pytania dotyczące swojej osoby w obszarze zawodowym, można się spodziewać, że odmówi rozmowy na tematy dotyczące swojego życia osobistego, duchowego i światopoglądu.

To regularne spotkania psychoterapeuty z innym specjalistą posiadającym certyfikat superwizora. Superwizja polega na konsultowaniu aktualnie prowadzonej pracy z każdym pacjentem. Celem superwizji jest pomoc psychoterapeucie w przyjrzeniu się procesowi terapeutycznemu, a tym samym udzielenie mu wskazówek jak udoskonalić swoją pracę. Bez superwizji psychoterapeuta nie może wykonywać dobrze swojej pracy.

Psychoterapeuta powinien ukończyć lub być w trakcie specjalistycznego szkolenia (przeważnie około 4 – 6 lat) w jednej ze szkół psychoterapii. Kolejnym elementem jest stała superwizja, której powinien poddawać się każdy psychoterapeuta. Ostatni wymóg dotyczy terapii własnej psychoterapeuty – nie wszystkie szkoły stawiają taki wymóg przed psychoterapeutami, ale terapia własna zawsze korzystnie wpływa na warsztat pracy psychoterapeuty. Nie jest to konieczne, ale dobrze jeśli psychoterapeuta należy do któregoś z Towarzystw Psychoterapeutycznych, ze względu na stały kontakt z innymi specjalistami.

Psychoterapeuta – to odrębny zawód, polegający na szeroko pojętym leczeniu zaburzeń i problemów psychicznych metodami psychoterapeutycznymi, wymagający specjalistycznego szkolenia (około 4 – 6lat), które zaczyna się po zakończeniu studiów magisterskich(psychologicznych, pedagogicznych, medycznych lub innych)

Psycholog – to absolwent pięcioletnich studiów magisterskich, zaczynających się po maturze, przygotowany do prowadzenia diagnostyki, badań naukowych, doradztwa i udzielania pomocy psychologicznej. Psycholog po ukończeniu studiów może podjąć dalsze kształcenie w celu zostania psychoterapeutą.

Psychiatra – jest lekarzem specjalistą, przygotowanym do diagnozowania zaburzeń psychicznych, najczęściej prowadzi leczenie farmakologiczne. Psychiatra, który chce prowadzić psychoterapię, również musi ukończyć w tym zakresie specjalistyczne szkolenie w którejś ze szkół psychoterapii.